Madem gözlerini çaldın gözümden,
Kalbim artık düşman bilecek seni,
Sen seni kopardın aldın özümden,
Söyledim kalbime silecek seni.
İnsan sevenini mahrum eder mi?
Sevene sineyi mahrem eder mi?
Sevdiği gönülden çekip gider mi?
Söyledim kalbime silecek seni.
Madem gidecektin deseydin keşke,
Seni hapsederdim saraya köşke.
Lanet olsun bende bitmeyen aşka,
Söyledim kalbime silecek seni.
Kalbimi inada çürüteceğim,
Sensizliği bende eriteceğim,
Aşkımı sensiz de yürüteceğim,
Söyledim kalbime silecek seni.
Deldin de kalbimi ey küçük taşım,
Şimdi niye olmuyorsun yoldaşım?
Güle güle sana gül arkadaşım,
Söyledim kalbime silecek seni.
Ümit’im umudun bitti bir anda,
Umut olur imiş çıkmadık canda.
Can çıkarsa ruh mu kalır insanda?
Söyledim kalbime silecek seni.
Ankara – 12.11.2008
Ümit Zeki SoyuduruKayıt Tarihi : 16.11.2008 07:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!