Sen hiç yalnız kalmadın mı.
Düşlerin olmadı mı çoğalmadan yana.
Gece yarısı kapının çalınması özlemin.
Beklediğinin geldiği zannıyla
pencerelere koştuğun anlar…
Peki
Öyleyse,
Neden gözlerinde kalabalık yağmurların ıslaklığı var…
Sen hiç sessiz olmadın mı.
Geçmişin hiçliğinden
Geleceğin umutlarına atılan adımların,
Ayak seslerini dahi duyamadığın yürüyüşlerin,
Sürüp gider, otomobil gürültüsü dolu caddelerde…
Bilirsin ki,
Çamurlu su birikintilerine düşen damlaların
Ahenkli dansı başlar
Yakındığın çığlıkların bittiği yerde…
Bir damla suysa yaşamın başlangıcı;
Tükenmemek için,
Çoğaltıp, yüceltecek bir denize damlamalı..
Su olup akmalı yaşam.
Hadi gönlüm.
Çalsana göllerini dünyanın.
Sen hiç hırsız olmadın mı ….
Kayıt Tarihi : 13.8.2011 16:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!