Sırf çalsaydın malımı, belki ederdim helal
Sen ki çaldın imanı, çok vahimdir bil bu hal!
Malsız, mülksüz yaşanır, itikatsız yaşanmaz!
Bu fıtrata aykırı, selim akla çok muhal.
Dost tavrıyla yaklaşıp, kast eyledin dinime!
Bidatleri din diye(!) koydun bir, bir önüme
Kâfir yapsa bu işi, “normal” deyip geçerdim
Mü’min ağzı kullanıp, öyle girdin kanıma!
Münafıkça davranıp, iğfal ettin aklımı!
Gafil nefsim aldanıp, dedi; ”yoksa haklımı? ”
Çağdaş(!) olmak uğruna; talan oldu her kutsim!
Namahreme faş ettin, her tür gizli saklımı!
Ne ırz kaldı ne namus, yerle yeksan hepisi
Moda ile kırıldı, mazbutluğun kapısı
Modernliktir(!) diyerek, yutturdun ya batılı
Kurban oldu batıya, dindar toplum yapısı.
Ver geriye ey hırsız, ne çaldıysan özümden!
Aşırdığın değerler, sanma kaçtı gözümden!
Helal etmem hakkımı, dünya, ukba bilesin!
Çaldın dini, imanı, sen oğlumdan, kızımdan!
Cihat ŞAHİN
01.12.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 1.12.2010 13:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!