Ezelimiz atamızdan aldığımız has öğüt,
Alın teri, emeğini, paylaşmak için öğüt.
Ekip dikip yetiştirip, elma armut nar söğüt,
Gölgesinde ikram eyle, şad olsun babam Mevlüt.
Hayırlı kıl amelini, yansısın ecri fazlı,
Bin türlü hali var malum dünyanın,
Şimdi ıssız, dolu idi dün yanın.
Kula faydası yok çalım cakanın,
Uslan nadim olma, donunca kanın.
Bir zamanlar ferman benim sanırdın,
Her çöken karanlığın, sabaha çıkar yolu,
Olsa yol çalı diken, şükürle huzur dolu.
Uzatsan yardım için, gayretle eli kolu,
Bulursun aşina yüz, tanırsın sağı solu.
Düşün zihin ürünü, hüzün neşe birlikte,
Eğitimdir alemde, cehaleti eriten.
Yol yordamı nizamı, ilmi dini öğreten.
Nasihat sünnet ile, nas ı nefsi eğiten,
Oku öğren bezensin, halin tavrın kaliten.
Yürüyen kul öğrenir, hayat olur okulu.
Vicdan muhasebesi, yapar hassas o kulu.
Has amelin ürünü, misk i amber kokulu.
Takva tadı bulanın, yol emeli çok ulu.
Zalime yandaş olup, şer şeytanı arayan,
Başını çarpmadan tavan tabana,
Çalış çeki düzen verip çabana.
Sarılırsan kalem, toprak, sabana,
Gitmez yazın kışın işin yabana.
Namahrem değmesin vatana cana,
Gurbet elde oldum sayrı.
Elim dilim yetmez gayrı.
Dost sıladan düştüm ayrı,
Can diyarı terk eyledim.
Hak meleği görev aldı.
Dünya denen bu bağda, açan nice gül soldu.
Belki ruhlar uçmakta, bedenler toprak oldu.
Canı kardeş balayı, kaybeden saç baş yoldu,
Nice ana babanın, gözleri yaşla doldu.
Nurlar sisin istiyorsan, gülen göze gül yüzüne,
Tebessümü sadaka say, muhatabın gül yüzüne.
Hak indinde gıybet yasak, söyleyip sun gül yüzüne
Şan şöhrete kapılırsan, feda olur gül yüz üne.
Terk eylemek yeğdir, sanmış sılayı.
Gerçeği görse de, dönmek zor diyor.
Ele mahkûm etmiş, eli balayı.
Nedamet gelse de, dönmek zor diyor.
Göçüp konmuş güya kentte eğleşir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!