Yol yorgunu
Hayatın köy yayla evinde geçti
Bostanı mereği yol ettin anam.
Sermaye lor peynir iki güveçti
Sofrada o azı bol ettin anam.
Nüfus kalabalık, geçim derdi zor,
Yurt yürekte bağ ı asma,
Sevmeyene kulak asma.
Mehter i duy surat asma,
Cenk mukadder, mavzer asma.
Yedi düvel olmuş zikri illetin
Topundan kokmayan erdi Atatürk.
Hürriyet istiklal fikri milletin,
Ne mutlu ki Türküm derdi Atatürk.
Denizler aşırı çıkıp sefere,
Ayandır emri Hak var, melek, kitap nebi der.
Kadere baş eğmeyen akıl olur derbeder.
Kıymetini bilmeyen nimeti heba eder.
Hüsran olur akıbet, vicdanı basar keder.
Yaş sekiz dem çocuk, kalınca yetim,
Hayata duyarlı olmuşsun babam.
Örnek evlat olmak, derdin, niyetim,
Arayıp doğruyu bulmuşsun babam.
Özün sözün ayan, duruşun duru,
Nimete konmuşuz, sahibiz bine,
Şükürle ihlasla bağlıyız Bir e.
İmanla azimle mülk sahibine,
Yürürüz dil gönül uyup tekbire.
Köy hayatı zordu, çile hüzünü,
Yüklenip dert dağı aşardı dayım.
Gül gibi baktığı, at öküzünü,
Severek besleyip, koşardı dayım.
Bilindi babacan eş dost gözünde,
Gaye gülüş görmek değil,
Yürek ne der bilmeliyim.
Varsa özde ahde meyil,
Gam kederi silmeliyim.
Yaysa emek bereketi,
Dost edinmek kolay değil , onca gönül çalınacak.
İmeceyle düşünürsen, elli kapı çalınacak.
Doğru eğri nihan olmaz, kulaklara çalınacak.
Doğranan var doğrayan var, düşman mıdır çalı nacak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!