Kafam çok karışık be hancı...
Sevmek ne zormuş,
Sevipte Kavuşamamak...
Heeey! Hancı, bana acılı votka ver de,
Bende beni duymayan sevgiliye mırıldanayım.
Yürüyorum, hedefsiz bir çocuk gibi…
Ya varmak ya boşa bağlanmak
Sebepsiz oturup ağlamak, haykırmak
Hiç uğruna var olup, boş yere yok olmak
Yürüyorum, prangasız hayat denkleminde
Ben, suda karışmış yoğurdum,
Sen, tavada pişmiş balık...
Ben,yağmurda sürekli ıslanan abdal,
Sen, tebessümde haykıran aşk...
Ben, imkansızları seven,
Sen, imkanlı yollarda kaybolan...
Senden örülmüş bir sultanı
Beni senden alan bir bedduanı
Şehrin en günahkarı bilmiyorsa
Niye yaşıyorum ki…
Serbest bırakan gönlümü
Bir sen vardın, sende gittin YA ANNEM...
Sevgiliye güven dedik, güvenmekten belimize ağrılar girdi.
Aşka intikam dedik, en büyük dersi biz aldık.
Söyle bana güzel annem. Senden başka, seven var mı BU DÜNYA DA?
Sevgili, seviyorum der. Gider... Kardeş, eşe düşkün olur.
Be annem. Sana dokunaklı sözler diyen evlat nerede?
Ona değer vermediğin sürece sevmenin bir anlamı olmaz.
Askı insanlar anlamaz.
Fakat aşkı aşk için yaşayanlar anlar...
Sevmek, bir kutuya bırakmak değil!
onu sonsuza dek düşünmek ve saymaktır...
Sevmek amansız sebeplerden örünmüş tuzakta değil!
Sigaramı bayana benzetirdim,
Her dokunduğumda ayrı dünyalara giderdim.
Her dumanı içime çektiğimde,
Onu da duman gibi kalbime sürüklerdim.
Sigarayı her söndürdüğüm de,
Bende onunla beraber sön-erdim.
Siz hiç yetim kaldınız mı?
Hiç başınızı okşayan oldu mu?
Sizi seven, sayan biri oldu mu?
Hiç hasretlik acısı çektiniz mi?
Dört duvar misali her yer mi?
Sus! Dudakların dudaklarıma hitap etsin!
Gözlerin gözlerime harfler çizsin.
Ellerin bedenime motifler indirsin.
Gönlün gönlüme zikir çekse bile
Unutulmayan dünyaya inat
Bedenimiz konuşsun?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!