Hikmet Yaşin Şiirleri - Şair Hikmet Yaşin

Savaşlar mı sona erdi, açlık mı bitti
mertlik zaten ölmüş, sevdalar yok olmuş
esinlenecek ne kalmış.
İsyan ediyor kalemler,
kullanılmıyor kağıtlar
nereye neyle yazılsın,

Hani tırnakları,
tarladaki Gülpembe’nin
başını kaşıyamıyor
Hani gölgesi,
bağdaki Zeynep’in
ışığa mı küskün, zavallı.

Severleri beni taşlar, yosun tutmazdı köyümün çayında
köprüden geçmez, havalara zıplardım, ondan ona da
düşürmezlerdi
sesler duyardım,suyunkinden başka bakar bakmaz görürdüm
selam durur,el sallardım nokta oluncaya dek gökteki uçaklara
bağırır,koşardam,düşer kalkardım,sevinirdem gördüklerime

KARLARI YOK EDEREK

Soğuk demirler üzerinde ilerlesen de
sevemiyorum seni kara tren,
düşlerimdeki sürgünleri hatırlıyorum.
Hele çıkardığın islimle karışık sesin

Göründü dağlarda ilkbahar
yaşlı sinem
sen aklar içindesin,
güneşi görüp eriyen karlar gibi
hep yaslar içindesin.
bükük boyunları

HİÇ DEĞİŞMEDİLER

Gözlerim gözlerinde, tıpkı gözeler
doldura dur da gör kovalar taşar
yüreğimdeki ırmaklar inan inler
hele dibinde fısıldaştığımız kayalar

HİKMETİNDENDİR

Yedi gözüm yumruğunu, ıslandı yanağım
Yerden yere vuruyor titreyen ayaklarım
Yumuldu ellerim, yarılıyor sanki bağrım
Gülmesin kediler halime, sürünmekteyim.

GÜVERCİNLER YERE İNMEDEN

Trenim ol benim dostum
kırık dökük değil, yepyeni
yolcu vagonlarını çek,
tüm gücünle

Pınarlarım inler, suda coşmak sevdası Çeşmelerim susar, düşte duysak o sesi Nehirlerim ağlar, bende yürek yarası hiç aklımdan çıkmaz, istesem de kapanmaz Goncalarım patlar, sapta solmak çilesi Çiçeklerim açar, yarda kokmak cilvesi Yapraklarım düşer, yerde titrek gölgesi hiç aklımdan çıkmaz,kısalır da uzamaz Ağaçlarım korkar, belde budak baltası Filizlerim kopar, közde yanmak cefası Arzularım tüter, külde sönmek kaygısı hiç aklımdan çıkmaz, gözler görür çekilmez Yanaklarım göçer, canda felek sillesi Gamzelerim arar, kimde çatlak aynası Resimlerim gözler, yüzde kaçak gülmesi hiç aklımdan çıkmaz, yaşlansa da değişmez Askerlerim koşar, önde sancak mangası Ordularım sever, sulhta tüfek çatması Düşmanlarım siner, harpte kaçmak çaresi hiç aklımdan çıkmaz, aşikardır gizlenmez Gözyaşlarım yıkar, elde tutsak kınası Kirpiklerim siler, gözde parlak sürmesi Zülüflerim kapar, tende tırnak lekesi hiç aklımdan çıkmaz, arasan da görünmez Perçemlerim örter, kaşta bıçak façası Parmaklarım çözer, lebde yaşmak töresi Dudaklarım yanar, sende öpmek sırası hiç aklımdan çıkmaz, başkasını düşünmez Damarlarım atar, kanda sıcak basması Ciğerlerim batar, döşte mızrak ağrısı Yaralarım akar, hasta olmak öfkesi hiç aklımdan çıkmaz, dinse bile tükenmez Bakışlarım uzar, çölde kalmak tasası Kuşkularım geçer, sözde durmak cabası Korkularım artar, evde ekmek kavgası hiç aklımdan çıkmaz, başladı mı kesilmez Çobanlarım üfler, neyde bozlak nağmesi Kuzularım meler, karda emmek sefası Köpeklerim havlar, kurda koşmak ilkesi hiç aklımdan çıkmaz, özgürlüktür yorulmaz Kekliklerim seker, dağda uçmak rüyası Horozlarım tüner, tarda ötmek neşesi Avcılarım döner, sırtta karsak gövdesi hiç aklımdan çıkmaz, seyredilir korkulmaz Yağmurlarım yağar, dizde olmak işvesi Kulaklarım çınlar, serde tokmak acısı Ayaklarım titrer, kırda gezmek hevesi hiç aklımdan çıkmaz, bedenimle yok olmaz Şiirlerim yaşar, dilde işlek hecesi Türkülerim çalar, sazda köçek havası Umutlarım yiter, aşkta firak şarkısı hiç aklımdan çıkmaz, acıtır da dokunmaz Sabahlarım ister camda şafak sökmesi Gecelerim sorar, nerde sokak lambası Yıldızlarım kayar gökte parlak haresi hiç aklımdan çıkmaz, kaybolur da silinme Kalemlerim çizer, kolda çiçek dövmesi Kitaplarım yazar, dalda yasak elması Uykularım kaçar, usda yatak odası hiç aklımdan çıkmaz, kapanırsa açılmaz Işıklarım söner, falda görmek olası Sevdalarım küser, gülde yaprak sarısı Mektuplarım gider, zarfta ıslak sayfası hiç aklımdan çıkmaz, ağlatmadan okunmaz Anılarım taşar, dosta varmak gayesi Duygularım böler, kalpte ürkek nefesi Sevenlerim özler, yolda ölmek niyesi hiç aklımdan çıkmaz, ömür biter sorulmaz Ölenlerim yatar, altta toprak karası Kalanlarım dinler, üstte felak suresi Yetmiş birim bekler, veda etmek yazgısı hiç aklımdan çıkmaz, bilinir de savulmaz 03 Aralık 2011 Buca

İŞTE BUDUR YAŞAMAK

Güneşe asıp kuruttum iplere mandallayarak
hüzünleri
Gün batana yakın tek tek mandalları açıp
topladım kat kat yaparak.