Hikaye Şiiri - Mehmet Önder 2

HİKÂYE

Herkesin bir hayat hikâyesi var;
Benim Hikayemde, Memleketim var.
Yarım asırlık ömürde, biterken bahar,
Notlarımı anlatasım var.

Gençken
Muhtar Fahriye kâtip,
Berber Hayriye çırak,
Bakkal Fatih e eleman,
Mulla Amcaya Reçber,
Sucu Yaşara, Fırıncı Hacı Duran a yoldaş,
Aslan Koçer e arkadaş,
Abdurrahman Hoca ya sırdaş,
Kamaşların Bedirhan a kardeş oldum.

Meslek Hayatımda
Yükseldiğimde oldu,
Düştüğümde.
Öğrendim!
Düşmeden yükselemeyeceğimi.
Taş döşedim,
Çöp topladım,
Alın teri döktüm memleketime.

Tarihi Çarşımızı,
Asırlık Çeşmemizi,
Kadın Kültür Evini,
Semt Sahalarını,
Gökpınar Projesini,
Camilerime, Okuluma,
Şeyh Pınarının İmarına,
Destek olmak oldu gururum.

İçmeceye, gül,
Küşne tepesine, çam,
Bulvarıma, akasya,
Parklarımıza, sarmaşık
İnsanlığa hayrat dutlar diktim.

Spor Kulübünün,
Kültür Derneğinin,
Zengin Kültürümüzün,
Gizli kalmış Dilimizin,
İşini yapıp, Arşivini tuttum.

Erzincan i ye vefa,
Balaban Beye saygı,
Büyüklere hürmet,
Küçüklerle muhabbet
Sıladan Gurbete köprü oldum.

Türkyılmaz Başkana
Kılıçer Başkana
Kaymakamlarıma
İktidara a,
Muhalefete
Devletime hizmet ettim.

Kırmadım kimseyi,
Gönül ele getirdim.
Ezgiler dile getirdim.
Camide müezzin,
Sahnede sunucu,
Oyunda kurucu,
Hemşerimi tutucu oldum.

Memlekete hizmette yok yorulmak.
Amaç sevenlere selam göndermek
Niyetim belli, memlekete hizmet etmek,
Sermayemiz olsun. Sevmek sevilmek.