LAF ARAMIZDA
Dolu vurdu
bir benim penceremin camlarını kırdı
bir de kapıcı Aziz’in.
Poyraz yaman esti
İKİ TEMMUZ
Ben sende açtım gözlerimi dünyaya,
bir zemheri poyrazıyla ey Sivas
Aç kurtlar gibi saldırdım,
KOMŞUMUN KIZI
Sağ elinde süpürge
sol eli göğsünde
Balkon temizliyor
komşumun kızı
Yokluğunda çok depremler yaşadım
Surlarımın hepsi temelinden yıkıldı
Kendi enkazımın altında kaldım
Şimdi bir düşüm, zifir gecelerimde
Bir masalım Kafdağı’ndan da ötede
Zümrüt-ü anka nın kanatlarında umutlarım
Bir yanın duygular, bir yanın yasak
Böylesi yaşamak güç Neriman’ım
Gönüller kenetli, sözcükler tutsak
Dilin dillenmesi suç Neriman’ım
Bir kez tutuşmuşsa yüreğinde kor
HAYATIM (MERHABA YARIN)
Bir kış ayı doğmuşum
zemheri mi
gücük mü
yılı günü belirsiz.
ORHAN’DAN SONRA
Ya sen yanlış ölçtün Orhan’ım
ya da yıkılmış olmalı.
İstanbul’un orta yeri mahpushane
Garipliğini,mahzunluğunu bırak bir yana
ölünü de duyurmazlar anana...
ANILARDAN
Penceremin önü bir kulaç kadardı
Penceremin önünde acı biber vardı
Baharda kar beyaz çiçekler açardı
Penceremin önü bir kulaç kadardı
Pencere arkasında gençliğim kaldı.
ANILARDAN
Penceremin önü bir kulaç kadardı
Penceremin önünde acı biber vardı
Baharda kar beyaz çiçekler açardı
Penceremin önü bir kulaç kadardı
Pencere arkasında gençliğim kaldı.
YA DA GEL UYUT
Geceler çok zalım dayanamıyorum
Ya aklımdan çık git, ya da gel uyut
Bir düşe düş oldum uyanamıyorum
Ya aklımdan çık git, ya da gel uyut
Gönül aynasında bir güzel gördüm
Ta ezelden beri aşinasıyım
Uyansam karşımda yatsam düşümde
Doğrusu o yarin müptelasıyım