Nuh Tufanında,sular kabardı,
Dev dalgalar gelip, gemiyi sardı.
Nuhun kafirlere, dost oğlu vardı,
Ey oğlum gel diye, onu çağırdı.
Turgut Özal bir güzel insan iftiharı ülkemin,
Çağ atlattı Millete ufkunu açtın milletin,
Senden öncesi karanlık seninle bulduk rahatı,
Biraz daha yaşasaydın biz de olurduk Batı.
Son yurt Anadolu,güzel vatanım,
Sende doğdum ben hep, sende yaşadım,
Vatansız dünyada,nasıl yaşarım,
Benzerin dünyada, yok Anadolum.
Televizyon devri bitti şimdide,
İnternet geldi bak bizim ülkeye,
Oyun,video ne istersen iste,
İnternet bağımlısı oldu gençlik.
***
Şeytanın aklına gelmez bu kadarı,
Nice hoca gördüm,eli dualı,namaz niyazlı,
Alimler diyarı,Karadeniz orman köylerinde,
Hafızlar,kurralar,çok derin Hocalar,
Sana mı kaldı,Dinimi tamir Feto.
Sakın dilenme bir işte çalış,
Helalinden kazan, buna alış,
Allah diyor kulum,çalış,çalış,
Tembelleri Allah sevmez elbet.
Avrupa,örnek aldığımız kıta,
Yaşlı kıta,gittikçe yaşlanmakta,
Dokuz milyon köpek var Fransada,
Çocuklar terkedilmiş,hepsi yuvada.
Bir daha buraya,gelmez dediler,
Buraya hizmetli, olmaz dediler,
Beni doldurup da, laf söylettiler,
Affediver müdürüm, eline düştüm.
***
Nerden bilsem geri, geleceğini,
Yarattı Allah celle,önce kalemi,
Yaz kıyamete dek,tüm geleceği,
İlk önce kalemin,levhe yazdığı,
Allahın adıyla,başlar besmele.
***
Mahlukat onla,hep emniyette,
Vardı saliha kadın,yaşıyordu bir köyde,
Münafık cahil koca,oyun oynar kahvede,
Mübarek hatun okur,her işinde besmele,
Kızar her gün kocası,ne okursun habire.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!