Mümin kul veda ederken dünyaya,
Güneş gibi melek gelir yanına,
Cennetten gelen kefenle,kokuyla,
Mümine korku yok, inan kabirde.
* * *
Otururlar yanında tam karşısında,
Allahın kulundan, razı olması,
Delildir bizlere, kulun namazı,
Nedametle akar, kuldan göz yaşı,
Kul Rabbinden Rabbi, kulundan razı.
Televizyonu acaba, ben niye evime aldım,
Kitap okuyorken hergün,bunca günahlara daldım,
Aldığım günden bu güne,ne çok da baktım aldandım,
Televizyon seni niye,para verip eve koydum.
Vatanı olmayan,beni anlamaz,
Düşman girmezse, bu belli olmaz,
Kafirin eline, düşen kalkamaz,
Bizi vatansız sen,koyma Allahım.
Vefa İstanbulda bir semtin adı,
Günümüzde insanlarda kalmadı,
Dost bildiklerim,sırtımdan vurdu,
Vefa İstanbulda bir semtin adı.
Rabbim ver bana cennetini,
Hiç bir gözün görmediğini,
İnsan aklı ermediğini,
Sonsuz,bitip tükenmeyeni.
Öğrenelim kabirdeki suali,
Mesuluz biz ondan,bize gerekli,
Resul talim ederdi sualleri,
Kabir sualleri Haktır Kardeşim.
Annem İslamı kabul etmiyordu,
Kızınca Rasule beddua ediyordu,
Ağlayarak hemen Rasule geldim,
Anneme dua buyur Ya Rasul dedim.
Kim demiş ki bu dava kalacakmış burda,
Hak davası kalır mı,bir gün yokuşta,
Sen olmasan,ben olmasam yürür dava,
Gel kardeşim omuz ver sen bu davaya.
* * *
Hak davası,sahibi Hak,yürür mutlak,
Ayasofya'm uzun yıllardır mağdur, mahzun,
Ulu mabedim yetmedi mi, hala müzesin,
Hak ile yeksan yok oldu, ağlatanlar seni,
Yakında yapacağız inşaallah, yine camii.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!