Hicran Dalgaları Şiiri - Deniz Gece Mavisi

HİCRAN DALGALARI

Garip gönlüm günden güne eriyor
Feryadı yok duyanı yok devası yok
Şimdi sensizliğin en saatlerindeyim
Dilimde sökük adın
Dudağımda bir yara aşkın
Onulmaz dertlere düştüm
İçimde yangınlar
Bir su verenim bile yok
Garibim garip

Yok mu figanımı sesimi duyan
Ağır geliyor yaşamak denilen sarmal bulmaca
Ne soldan sağa ne sağdan sola yazsam da değişmiyor
Değişmiyor kaderim
Hazanı yaşıyor gencecik bedenim
Bilmediği bir lehçeyle konuşmaya çalışan çocuk gibiyim
Biraz korkak biraz utangaç
Dudaklarımın içinde yalpalıyor dilim
Yine sensizlik çalıyor kapımı
Çekip tabureyi oturuyor karşıma
Kendinden emin mağrur
Mutluluk nerede neden gelmedi diyemiyorum
Bulutlar kuruyor gözlerimde
Sayısız hayal kırıklıklarım yüreğime batıyor
Kırışığı açılmamış mutluluklarım

Hep geç kalıyorum
Bazen bir otobüsün arkasından koşuyor ayaklarım
Bazen giden bir sevginin
Hasretin kıyısında
Sensizliğin deminde demleniyor bedenim
Köpük köpük vuruyor gözlerime hicran dalgaları
Çalkantılı yüreğim
Alabora oluyor ansızın umutlarım
Neden bu kadar kanatır ki yürekleri sevda
İçimdeki kara delikten çıkamıyorum
Meftunum gözlerinin mercan maviliğine
Yüzünün kenarına yuva yapmış gamzene
Meftunum

Anlat desen
Uzanırım bir sevda boyu yüreğine
Damarlarımda dolaşan kanın adı sen
Ömrüme nakşolmuş sevda bestesi
Yüzün yüreğimin tuvali
Gözlerin gecemin ışığı
Esrarın gizinde esrarlı gözlerin
Kışın yüreğim de sıcaklık
Yazın üzerime doğan güneş
Tenimin tuzlu coğrafyası
Sensin be
Sensin adam