Hicran Şiiri - Oğuz Yıldız

Sen bana yaptıklarını bilemezsin.
Seni düşünmek depremdir içimde,
Kelimeler dudaklarına konan kelebek,
Duruşun yüreğime damlayan kandır.
Ölümsüz bir aşkla sevmek seni,
Hayatın hazzına erdiğim andır.

Yıkılsın şehirler, savrulsun tahtlar,
Gönlümdeki yerin sultandır.
Her sokağına adını veririm bu şehrin,
Bu şehir sensiz bana zindandır,

Bir rüzgar gelir götürür seni,
Ölümle dost olduğum bu zamandır.
Kalbim hicranınla yanmış bir mendil,
Yaşamak ellerimde ufalanan bir yalandır,

Alemler öksüz kalır gidişinle.
Sensiz hergün bana imtihandır.
Ruhum zahmetle soluklanır,
Yokluğun yüreğimde büyüyen isyandır.

Yürürsen sokaklar sürüklenir peşinden,
Seni anlatan ancak destandır.
Bakışlarından bir pırıltı yakalayan,
Adı kitaplara geçer kahramandır.

İstemem ne mal, ne mülk.
Dizinin dibi bana vatandır.
Ellerinin değdiği yerler tanıdık,
Ayrılığın; yaddır, yabandır.

Adın geçmiyorsa şarkılarda,
Şarkılar boşunadır, sıradandır.
Herkes sevemez seni,
Seni sevmek gururdur, şandır.

Nice bağlar tanırım sahipsiz.
Sensiz Babil asmaları virandır,
Haramilerindir geceleri çöller.
Sensiz hazineler, kervanlar talandır.

Hüzün yüzünde bulut bulut,
Gülüşünse şafaktır, tandır,
Şeytan bile utanır senden.
Varlığın melek gibi nurdandır.

Sen konuşunca çiçekler sana döner,
Varlığınla her yer bahardır, gülnihandır.
Bir damla gözyaşına kainat feda,
Hüznün sonbahardır, gamdır.

Gülüşüne değip geçen rüzgar,
Senin sarhoşluğunla perişandır,
Sabah çırpınır sen uyanınca.
Varlığın bu dünyaya ihsandır.

Her duruşuna bir çiçek adı bulurum.
Mevsimler ancak seninle tamamdır.
Dünyanın bütün manzaraları sönüktür yanında.
Seni yakından seyretmek akla ziyandır.

Yokluğun bir alev gibi içimi eritir.
Yıldızları sallar gidişin ah-u efgandır.
Herkes seni sevmelere uzanır.
Senin yerin yüreğimdir, işte buramdır.