Zannımca bunlar benliğini yitirmiş olanlar.
Çağın hastalığı; aç gözlülük,
Doyumsuzluk, saygısızlık...
Sevgisizlik de diz boyu...
Kokuşmuş ruhlar...
Herkes başka bir alemde.
Sümküren, aksıran, tüküren bunlar değil sanırsın.
Dünyaya yemek için gelmişler sanki.
Hiçliğin uğruna yaşamın suyu çıkmış.
Dışı kabuk, içi oyuk.
Ne olduğu görünen bunlar değil mi yoksa?
Söylenecek başka söz kaldı mı?
Olan olmuş...
Ne anlatırsan anlat!
Artık masalın sonlarındayız.
Sadece ziyan ve zandadadır insan.
23.03.2024
~Gülay Özdemir ~
Kayıt Tarihi : 26.4.2024 19:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yorumu okuyan değerli yüreklere bırakıyorum, saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (1)