Hiçbir Şeyindeki Yokluğumla

başlamaya başlar
güneşle odanın kavgası
eşyalar yalnızlığına dost
sanaysa
zamanla ömrünü paylaşmaktır düşen
yüreğin senden daha uzun yaşar
uykusuzluğa alıştıysa düşlerin
ve aramamak unutmak değildir
tanımaktır imkansızlaştığını
sofrasına birlikte oturmanın
laciverde uzanan gecenin
ve her şeyin bittiğini sandığın anda
seyran eylemezdin akşam üşümelerimi
sarılarak boynumun büküldüğü sevdaya

yaraların mutlaka ağustos çeşmesi
konuşsan tozlu köy yolu
sakladığın imgende
nefesime uzak uykularına yakınlığım
masandaki dağınıklıktım
yatağındaki kir
sorundaki yanlışlık
ve şehre dair kaybettiğin ne varsa
benden beride ben sandığındı

olmamıştım
karanda denizin
olmamıştım
denizinde gemin
geminde güverten
güvertende yolcun
yolcunda özlemin
özleminde gözyaşın
gözyaşında damlan
damlanda tuzun
tuzunda zerren
zerrende atomun
olmamıştım
hiçbirşeyindeki
yokluğumla var ettim seni