Hiçbir Şey Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Herkesi anlayanlardır
Hayatta en az anlaşılanlar.

Oysa anlaşılmayacak neleri var
Bilakis çok basit ve çok yalınlar
Sevinenle sevinir ağlayanla ağlar
İçlerinde fırtınalarla yasarlar
Herkesi anlayıp anlaşılamayanlar

Belki de bu bir bedeldir
Herkesi anlamanın bedeli

Aslında insan hep kendini anlatır
Bir başkasını anlarken bile
Hep kendinden bir parçayla eşler
Nadir bulunan bir maden
Adınaysa empati derler

Dinlerken, susarken hatta ağlarken...
Altını çize çize anlatır insan kendini

Cinsiyetine bakılmaksızın
Ayrım yapılmaksızın
Gene de en anlaşılmazlardır
Başkalarını en iyi anlayanlar

Anlaşılmamak üzmez aslında
Anlaşılmamanın sonuçlarıdır üzen

Bazen kelimeler biter
Nefes tükenir, ayrılıklar demlenir
Her şeyden vazgeçersin
Zaten kendinden geçmiştin çok zaman önce
Geriye koskoca bir hiç kalemistir
Artık o hiçtir seni üzen
Neyin var diye derseler
Hiç, hiçbir şeyim yok dersin
Ve herkesi anlamaya devam edersin