Mutluluğu bana yaşatan yarim dedim
Açılan umut kapılarımı kapatma dedim
Yeşeren sevgi ağacımın yapraklarını
Sarartıp kurumaya mahkum etme dedim
Ben sensiz nefes alamam canım dedim
Söz söyledim dinlenmedi
Sevgim bir gün değil vuslata kadar dedim
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ne kadar anlamlı bir biçimde anlatmışsındır.Kutlarım Sayın Zeynep Kurt.
Mürsel Adıgüzel
Hiç uğruna yıkılan sevgi
Benim sevgi anlayışım farklı belkide
ben sevdimse eğer bu illa aşk olarak değil dost arkadaş yaren sevgili her ne olursa olsun benimle mezara kadar gider istesemde atamam yüreğimden ama bu sevgide kolayına oluşmaz !
Sevgi kökü eğer yüreğine tam işlerse ufak tefek depremler bu sevgiyi etkilememeli
uyarılar ikazlar tartışmalar olabilir ama bu demek değilki sevgiyi yüreğinden söküp atacaksın
ama bir anlık hoşlanma ile yada menfaat karşılığında oluşan sevgiler yılılmaya zaten mahkumdur
Güzel bir şiir okudum Zeynepcim
Gönülden tebrik ederim
sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta