Hiç Kimseyi Kınama Şiiri - Veysel Şimşek

Boşversen kimseyi sen kendine bak,
Sana bir ayak gelene sen git üç ayak,
Hayırsız evlatı yola getirmez dayak,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.

Huysuzu kınarsan o huy sana geçermiş,
İyi değil kötü yere dükkan açarmış,
İnsan ne ekerse onu biçermiş,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.

Bir işi tersine götürme zora,
Sür gitsin atını bayıra kıra,
Önce ne ararsan kendinde,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.

Bir anda yuvanda baykuşlar öter,
Hor gördüğün kınadığın başında biter,
Düşman olur evlatın kaldırp atar,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.

Bir an şaşırırsın şansla kadere,
Güç yetmez dünkü evlata dünkü sadıra,
Hep yoldaş olursun gamla kedere,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.

Bilki daha beter şeyler vardır ölümden,
Veysel derki çekerim belli halimden,
Dermisinki ne geldi ise dilimden,
Sen sen olda hiç kimseyi kınama.