Seneler ilerledikçe
Yerinde duramaz olmuştu
Büyüklü küçüklü aynaların
Ve
Gördüğü her camın önünde
Soyunup dökülüyordu
Önce bir tavrı
Ardından
Başka bir tavrı deniyor
Uygun olanı bulup
Kişiliğine giydiriyordu
Sanki kendi kendinin
Heykeli olmaya çalışıyordu
Oysa çok iyi biliyordu
Ölülere özgüydü heykeller
En çok ta
Varolmayan tanrılara
Sonunda
Yaşayan mükemmel bir heykel oldu
Üstelik
Bilinmeyen
Çözümlenemeyen
Kayıt Tarihi : 3.12.2008 00:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Anlatış tarzınız çok güzeldi.
Şiirinizi ve sizi gönülden kutluyorum,
saygılarımla erfendim,
Ünal Beşkese
kutluyorum
namık cem
Hayaytta hiç bir zaman heykeller yapmamanız dileğiyle...
Yüreğinize ve emeğinize sağlık...Kutluyorum...Tam puanımla listeme alıyorum bu güzel şiirinizi...
Yaşayan mükemmel bir heykel oldu
Üstelik
Bilinmeyen
Çözümlenemeyen
***
ÇÖZÜLMESİ MÜMKÜN ÖLÜLERE ÖZGÜ OLAN
HEYKELİ HER YÖNÜYLE DİNLEDİKÇE...
SEVGİLİ PERİZAT HANIM,
GÜNEŞİ ALAN DUYGULARINIZ EKSİK OLMASIN : )
SEVGİYLE/Tam Puanımla
G ö k m e n
TÜM YORUMLAR (5)