Heyhat
Hayat kablumbağa kadar sakin
Ve
Çekildiğinde deniz içerisine alıyor
Seni,Beni, Herkesi.
Baban ne götürdü! ...
Oralara beyaz renklerden başka,
Aynada taradığı umutlarınımı?
Karısınımı? Senimi? Oğlunumu?
Kim bilebilir! ...
Esmer renklerinde bir gün sevilebileceğini,
Ölümü yenmek için bile olsa.
Heyhat
Giden gider,
Gittiği gün bitermiş…
Anılardır baş edemediğim
En zor yanıda bu ya ayrılığın…
Hayat meşgul, ben meşgul
Sen meşgul…
Bırak bırakabilirsen,
Toprağa gözyaşlarını.
Kayıt Tarihi : 12.4.2010 00:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Baban ne götürdü,bu ne hırs...
![Ulkar Cenger](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/12/heyhat-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!