bitmedi, kendimle hep...
yitip giden yıllardan bana yadigâr
pespaye yalnızlık
döne döne örer ipek ağlarını
kör kuyularıma
kozasını yırtamayan kelebek /ruhum
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
sevmeyi bilemedin
üstelik hiç sevilmedin
ne kral vardı, ne de kraliçe tacın
yoksulluk bile kaçarken yollarından
küçük bir kulüben de olmadı
.....
BU ŞİİR YARALARIMI KANATTI..
İÇİMİ ACITTI.. HEMDE ÇOKKKK... :((
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta