Kimsesizlere kimse olmuş seni, kimsesiz sananlardan,
Mirasına göz dikip, parçalamak için yalananlardan,
Kendini bilmez vatan hainlerini kullananlardan,
Zamanı geldi de geçiyor bile, mutlaka sorulacak.
Bu günleri çaresiz görüp, sana mektup yazanlar var da;
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta