Herkes Önce Durup Bir Düşünür mü? Şiiri ...

"İnsanlık halleri" desek
İnsana yazık!

Ne yazık ki
Koşullar
Değişen şsrtlar
Gereksinimler
Modalaşan akımlar belirlemiyor
"Soruyu" ve düşünmeyi,

Artık "ALGIYI YÖNETMEK" diye bir çıkar hegemonyası var
Şimdilerde,

Güçlü neyi isterse
"Parayı ve çıkarları dağıtan" neyi, nasıl düşüneceğimizi ve hangi soruları sormamızı isterse
Öyle!

Bu yüzden
Kimliğimiz de kayıp artık
Kim olduğumuzun veya olmak istediğimizin de bir önemi yok,

Maalesef...
Buna ne denir, ileride tarih nasıl yazar bilmiyorum fakat
"ÇUKUR" sözcüğü şimdiden öne çıkıyor,

Bence...
Tebrikler Genç Şair...

ey bütün rotalarımın
sözleriyle istikamet bulduğu,
sana attım demir
ve varsın divânında boğulsun imlâsı kalemimin,
ama sor bana neden,
neden bir turuncu gülün suretiyle gelen,
vuslat sabahının anısıyla böyle haşır neşirim…,

ah sevgili içim söyle bana;
bu kendimden habersizlik gafletinden,
beni paklasın istemezken teneşir bile,
kurulduğun keder tahtında,
bu yakınmasız halin ve
asude memnuniyetli tavrın,
hangi mukaddes kabulden gelir,
söyle…,

ve zihnimde kandiller söndüğünde,
kuytumdan bakınca insanlar,
karınca misal,
yüzümü cama yaslar izlerim onları,
hayat;
aynı filmi yüz milyon kez oynatır,
herkes kendi yükünü taşır,
sırtında aşını ve bir başınalığını kalbinde…,

pencereden bakar hislenirim,
ufacık tefecik karınca insan…,
hey hayat;
ölüyorum an be an,
ama sor bana neden,
neden;
iri tesbihler gibi akıp çenemde toplanır yaşlar,
sabah namazından dağılan cami cemaatinin
en arkasında kalmışlığım neden…,

gün ağarırken huzur esenin avlusunda,
nicedir süren muhatapsız bir yaşama,
sabır sebebinden yumuluyken çapaklı gözlerim;
umur görmüş sesinden,
nadaslı kalbime akan o kızıl ateş,
ve işlerken içime gariplere has sesin,
ah,
ne vardı hiç doğmayaydı güneş…,