Herkes bir yerlerde,
bize beklemek mi düşüyor,
yoksa olduğumuz yerin boşluğunu kabul etmek mi?
beklemek biraz hafif biraz ağır
biraz gelecek biraz geçmiş
o tozlanmış havanın içindeki yırtık kuş..
kabul etmek,
biraz kalabalık,
büyük ciddiyet!
sığınmak, o boşlukta ki her şeye
gelmeyeceklere sırt çevirmek değil
kaybediş hiç değil,
avuçlamak her bir kum tanesini.
önünü alamadan yürüyorum
bu hengamenin içinde,
herkes bir yerlerde
yetişemiyorum bu sessizliğe
sıkışıp kaldım kabullenişlerde
şeytan diyor ki avazın çıktığı kadar bağır
ben sustum,
çünkü yetişemedim,
hiçbir bekleyişe hiçbir kabullenişe...
Kayıt Tarihi : 4.6.2023 18:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!