Düşüş Şiiri - Rodin Üzüm

Öldüğünü düşündüğüm abla geçiyor
Seni düşünmüş olsaydım, sende geçer mıydın?
Bir sürü boş sandalye var,
Ama ben merdivenlerde oturmayı seviyorum.
Kırıyorum bacaklarımı elimi çenemin altına yerleştiriyorum
Burnunu karıştıran Abla geçiyor bu sefer,
Hafif bir tebessüm "Ah bu insanlar" diyerek esiyor kafe..
İzlemeye devam ediyorum Mutlu insanlar kentindeki şehri, insanları.
Bana denk geliyorum
Sorma sorma içim gidecek olana buruk,
Fanusun içinde ordan oraya kendini vuran,
Yapışmış bir mutsuzluk var
Şifanın sirkeli suda olduğunu söylediler
Denemedim mı zannediyorsun,
Bir bana iyi gelmiyor bu antik kuntik şeyler.
Neyse ruj sürmeye başladım, tadı çok güzel yemeden duramıyorum
Anlayacağın dandicim, yalnız değiliz..
Yapışmış bir mutsuzluk var