Hergele 2 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HERGELE
Sözde savaştan kaçtı sahile, adım attı,
İşgal etti semtleri dükkânlarla donattı,
Algı yok, vergisi yok kaçak malı dayattı,

Ecüğü cücüğünü alıştırdı hıngele,
Bir şey desen gülüyor bak şerefsiz hergele.

Beyin keyfi yerinde içer kahveyi, çayı,
Damarına Dokunsan kesilir kabadayı,
Başı üstünde tutar, maça, karo, kupayı,

Onlar rahat dolaşsın, sen kapıyı sürgüle,
Bir şey desen gülüyor bak şerefsiz hergele.

Bakkal açtı yetmedi, pazarlara uzandı,
Çaldı, çırptı kar etti, kazandıkça, kazandı,
Ta cami önlerinde elin açtı sızlandı,

Soyları kesilmedi yurduma gele gele,
Bir şey desen gülüyor bak şerefsiz hergele.

Alçak oğlu, alçaklar düşkündür uçkuruna,
Defol git desek yurttan gidiyor zorlarına,
Namussuzluk diz boyu aldırmaz kusuruna,

Şerefsizin zararı dokunuyor Nurgül’e,
Bir şey desen gülüyor bak şerefsiz hergele.

Afganlıya sözüm yok, sözüm diğer kesime,
Allah aşkına gelin, kulak verin sesime,
Hepsini toparlayın gönderin ülkesine,

Benim karnım aç iken, onlar kondu döngele,
Bir şey desen gülüyor bak şerefsiz hergele.

Kul Müçtehit yoruldu gerçeği yaza yaza,
Her yerini kapladı gitmiyor mülahaza,
Yeter artık etmeyin yurdumda muhafaza,

Hepsini teker teker asın gayri çengele,
Gün be gün şımarıyor asaletsiz hergele

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi