Şimdi duyuyorum;
Sensiz saatlerimdeki umutsuz kanat çırpınışlarımın seslerini,
Ve sensizliğin aslında kimsesizliğim olduğunu…
İçten içe kayboluşumu izliyorum yabancı gözlerde,
Sensizliği demliyorum, zindan gecelerde…
Her baktığım yüzde sen varsın sevgili;
Tüm duvarlara seni asmışlar, bana inat,
Görüyorum, görüyorum da dokunamıyorum
Kayboluyorsun bir anda…
O an çöküşüm oluyor,
O an kemiriyor tüm bedenimi sensizlik:
Varoluşun gizemini yitiriyorum anlamsızca bakan yüzlerde
Anlatamıyorum kimselere
Paylaşamıyorum artık yalnızlığımı,
Bana kalsın, sende yoksun nasıl olsa…
Şimdi anlıyorum;
Bir yanımın seninle varolduğunu,
Hayatımın aslında senden ibaret olduğunu,
24/03/2005
Aytekin OrhanKayıt Tarihi : 18.10.2005 19:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!