Her Uyanış Bir Ölüm Şiiri - Oğuzcan Uyar

Sen bu şehirdeki çıkmaz sokağımsın
Düşün ki bu sokağın evleri, çocukları, aileleri ...
Tertemiz kaldırımları kapı önleri
Masmavi gökyüzüne uyanan umutlarımsın
Yaralarımızı sar sarmala

Unutma olur mu? Unutma umutlarımı
Hatırla bakışlarımı
Gözlerim emrine amade
Ellerim hep hazır beklemede
Aklım da fikrim de sende

Sendeki güzelliği farketmenin hırsızlığı bana düştü
O yüzden bu kentin ışıkları hep kapalı
Ateş yakmalı ateş alev alev
Aydınlatmalı bu şehri, sokakları, caddeleri her yeri
Bu ateşin içinde kimse yanmadan

Beni anlamalısın hem de hemen anlamalısın
Sevdiklerin aşkına güzel günler aşkına
Zaman işte bu denli akıyor aldırmadan
Beni anlamadan
Seni beni hesaba katmadan

Oysa ne diyor Shakespeare
Kaybettiğin yerde bekleme
Kaybettiğim yer, doğduğum yer
Benim ben olduğum, seni kaybettiğim her yer
Bu şehirde her uyanış bir zulüm
Her uyanış bir ölüm