Mum yanarsa kendi erir elbette,
Ateşi sönünce dumanı kalır.
Aynı erimişlik sanki millette,
Her mum grubunun yananı olur.
Tepkiler kaybolmuş olan bitene,
Dönüp durur sanki bağlı setene.
Gıkı bile çıkmaz yardan itene,
Suçlu sensin dense kananı olur.
Aldandın, bir iki, üçüncü sondur,
Kapat ateşini ruhunu dondur.
Unutmamak için işaret kondur,
Uçan kuştan gelip konanı olur.
Mezar taşın yoksa baykuş konar mı?
Heyecanın bitse ruhun yanar mı?
Saman alev alsa, tozu donar mı?
Her sönmüşün birde donanı olur.
Kavram kargaşası hedefler koymaz,
Kan iliği emer, yine de doymaz.
Durmuş oğlu bunu sıkıntı saymaz,
Bazı sıkıntının cananı olur.
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!