bir gül bahçesini andırıyor
o güzel yüzün
hiç solmasın ölünceye değin
mevsim hep olsa da güzün
yokluğunda beni buralarda
sarıyor derin bir hüzün
ne olursun sevdiğim çikıp gel de
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
