Her gece kendi içinde sessizdi

Her gece kendi içinde sessizdi
Her gece sensizlikte çok sesliydi
Düşerken şiir aralarına gözlerinden
Kaçışım sabahların kucağınaydı
Yeni gün yeniden sensizliği karşılayışı

Sönüktü şiirler kendi içine dönüktü
Her kelimenin sana çıkışı
Senin duymayışının esaretine gömülü
Yorgundu ellerim yorgun düşlerim
İçine sığmaz bir dünya olmuş yüreğim
Geçti artık nidaları çok sesli korolar
İnsanlar sulara koşuyor
Sular derindir boğulduğum
Kaçıp kıyılarına vurduğum
Ya kurtaracağın ya durduracağın
Senliğin dalgalarından…