Hepside Kadın Şiiri - Yusuf Berkman

Boynunu göstermekten utanır kadın,
Bilmeden telaşını ulu orta serer yerlere!
Döke saça hüznünü ilerler herbiri geceye,
Üzerinde dününden kalma bulaştırılmış bi leke!
Aldanır mı sonra kuru kelimelere kadın?
Çıplak ayakları ile yürür,
Büyümek için eksilir kadın,
Önemi de olmadan, bilmeden bittiğinin,
Ayşe kadın,
Fatma kadın, o kadın, bu kadın,
Hepsinin adı kadın, hayatları yalın,
Zamanla tüketilir her kadın,
Acınmadan, çoğu zaman sarılmadan,
Anlamsızlaştırılan varlığında yinede çiceklenir,
Kendinden bir parçayı yarınlara umut bırakır KADIN...