Bir zamanlar güç yetmeyen o fertler,
Yaşarkende fayda etmezdi öğütler,
Nice Cengaverler nice Yiğitler,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Bazen helal bazen haram yiyenler,
Renga renkli al yeşilli gienler,
Ben ağayım ben Paşayım diyenler,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Yorulmadan daldan dala konanlar,
Leyla Mecnun gibi Aşka yananlar,
Bu fani Dünyayı baki sananlar,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Çok bilmiş misali akıl verenler,
Fark etmiyor eşler dostlar yârenler,
Kendisini Yüce yüksek görenler,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Bu Dünyada İnsan düşünce anlar,
Çoktur böyle böbürlenen İnsanlar,
Ölmeyecekmiş gibi çalışan Canlar,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Ecel gelir derman bulunmaz derde,
Can çıkar gözüne çekilir perde,
Gelipte yaşayan İnsanlar nerde,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Sağlıksız huzursuz Dünyayı nidem,
Veysel derki pos bıyık kaşları badem,
Anam Babam Amcam Ninemle Dedem,
Hepsi şimdi Mezarlıkta yatıyor.
Kayıt Tarihi : 9.5.2018 22:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!