Hepsi Bir Kandırmaca Şiiri - Melih Coşkun

Hepsi bir kandırmaca
Duvarları delip geçen bakışlardaki sihir,

En sağlam duvarları yıkacak rüzgarları
Doğuracak olan en coşkun çağında
Koskoca bir evreni alıp avcunun içine
Paramparça edip bir anda
Sonra yepyeni dünyalar ve güneşler yaratacak kadar
Çılgın ve korkusuz yaşında
Nedir bu durgun sular gibi
Kendi sessizliğinde boğuluşun
Milyar milyar atacakken kalbin
Dünya dünya soluyacakken gökyüzünü
Bir kalp atışına bağlı saatli bomba gibi duruşun niye

Öyledir ki
Günü gelir
Üç metrekarelik karanlık bir odada dünyaları
Veya koskoca bir dünyada karanlık küçük bir odayı yaşarsın
Günü gelir aldırmaz olursun
Olup biten alçaklıklara
Silinir beyninden koskoca bir halk
Zapt eder yüreğin beynini
Artık bir yürek ihtilalidir beyninde yaşanılan...

Aşk denen aptallık hapının uyuşturduğu beyninle
Büyürken yüreğin beynini küçültürsün...

Oysa kavgada yaşamak vardı aşkı
Bileyip bir sevdayı saplamak sevgisizliğin bağrına
Unutup gitmek değil bir halkı
Bir halk olmak aşkın kucağında
Yıkıp yeniden sevgiyle kurmak
Bu sevgisizlikten kararmış dünyayı...

29 Ocak 2003
02: 14