Hep Seni Düşünüyorum Şiiri - Altay Taşkın

Üzerinden hergün gelip geçtiğim asfalt neden
Hiç söylemiyorsun, belki şikayetçisin benden
Herhalde katlanıyorsun yalnız kalmayım diye
Ben de hep seni düşünüyorum kendi kendime.

Hangisi mutlu ediyor seni gerçekten
Yavaş kederli adımlar mı, yoksa hızlı sevinçli adımlar mı?
Sen de istersin hep gelin arabası geçsin üstünden
Tabut da geçer ama, üzülürsün değil mi içinden.

Rüzgâr istemez seni yalnız bırakmak
Ama, esti mi alır götürür dostların yaprak ve tozları
Zaman alır mı dersin dostlarınla tekrar buluşmak
Teselliye ihtiyacın olursa çağır üstünde adımlayanları.

Tabiat bu, güneş terletiyor, eritiyor seni
Yağmur ıslatıyor, şemsiyen yok ki
Kar düşüyor üstüne, titretiyor kim bilmez ki
Sabret, onlar da çekiyorlar iple senin özlemini.

Düşüyor küçükler üstüne, oluyorlar gözleri yaşlı
İstemezsin canlarını acıtmak, olsa onlar dikkatli
Belki seni dinlemiyorlar, ders veriyorsun onlara
Ermez akılları, sen yine de acı küçük adımlara.

Yıldızlar var, üzmesin seni gecenin uzunluğu
Geceleyin bizim de tesellimiz yıldızlar ve ayışığı
Senin gibi beni de sıkıyor gecenin suskunluğu
Olsun, gündüz gibi gece de tabiatın buyruğu.

Gittiğim her yere seni de götürmek isterdim
Düşünüyorum ama boşuna, kendi kendimi yerim
Şanslısın sen, benden daha çok insanla tanışıyorsun
Ne mutlu sana sevinçleri kederleri paylaşabiliyorsun...