Hep Böyleydim Böyleyim Şiiri - Ramazan Ateş

Duymadım.
Güzel bir söz duymadım.
Çok acı söz, kara haber duydum da,
Bir tatlı söz, bir güzel söz duymadım.

Sevmedim.
Nedense ben sevmedim.
Gülü, dikeni, acıları sevdimde,
Eller gibi yağcılığı sevmedim.

Bulmadım.
Gerçek bir dost bulmadım.
Çok tanıdığım, arkadaşım olduda,
Bu yaşımda gerçek bir dost bulmadım.

Gülmedim.
Ta içimden gelerek ben gülmedim.
Çok ağladım, çok sızladım da bir gün,
Doya doya ben yürekten gülmedim.

Bakmadım.
Hiç yüksekten bakmadım.
Çok yükseldim, minareye çıktımda,
İnsanlara ben yüksekten bakmadım.

Doymadım.
Gençliğime doymadım.
Paraya, pula, aş ekmeğe doydum da,
Ömrüm geçti, gençliğime doymadım.

Eğmedim.
Başım öne eğmedim.
Aciz kaldım, çaresizlikte bile,
Dürüst oldum, başım öne eğmedim.

Etmedim.
Namertlere minnet etmedim.
İşlerim aksadı, aç gezdim, aç kaldım ben,
İsyan değil, şükür ettim yalvardım.
Yamulmadım, eğilmedim, dik kaldım.
Kaypaklara, namertlere minnet etmedim.