Henüz Soluyamadığım Sol Yanım

Seni seviyorum…
Ama sen kimsin, onu bilmiyorum.
Sahi ne zaman geleceksin?
Belki şimdi kelimelerimi tek tek okuyor,
gözlerini değdiriyorsun her birine.
Kaçıncı darbenin ardından geleceksin?
Kaç vedanın ardından görünecek yüzün?
Hayır, seni aldatmıyorum.
Belki sensindir diye tüm başlangıçlarım,
tüm el tutuşlarım.
Kimse senin gibi değil.
Bilsen nasıl bir yer ayırdım sana içimde…
İsmini, cismini, yüzünü tahmin etmeye çalışıyorum ama olmuyor.
Ne fark eder ki.
Ben seni yüreğinden tanıyacağım.
Şimdi her şey yarım.
Gece, ellerimde; sabah yok.
Gün yarım…
Ellerimde ellerin eksik, tutunmalarım yarım.
Ruh yarım, beden yarım…
Ey benim henüz soluyamadığım sol yanım!
Hangi çehrenin ardına saklanıyorsan çık gel!
Kaç yüz kaldırdım seni görmek için,
kaç yüzün ardında seni aradım…
Şizofren miyim?
Asla!
Biliyorum, bir gün geleceksin.
İşte o büyük gün, tüm yüzsüz acıların suratına tüküreceksin
Biliyorum, orada bir yerdesin.
Gel tanışalım.
Gözlerin ne kadar kordansa,
ben de en az o kadar barutum hasretine.
Gel, tutuşalım.
Uzat elini, tutuşalım…