Ne güç kaldı ne bela geçiyor ömür akrep yeterli giderek yelkovanı izleyerek.
Yaşımdan ileriyi hissederek biraz hayalle tabloda hedef kap kaşık aile sofrası gürültüsü.
Geceleri çok kuşandık acıyla etiyle kemiğiyle..
Sevda bürüdü yalnızlığı içinde evrenin bagnazlaşan sesleri.
Er meydanı aşktı nihayet bu son durak! Kocaman yakınlaşarak yağmuru sevdim ben misal.
Islanalım mı artık beraber vakit henüz şimdi.
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm
Devamını Oku
Şehre simsiyah bir kar yağar
Yollar kalbimle örtülür
Parmaklarımın arasından
Gecenin geldiğini görürüm
Ben ölürsem akşamüstü ölürüm