Koymuş dini önüne, vuruyor ha vuruyor
Sanki herif İslam’a, ta ezelden kinlidir?
Bununla da kalmayıp bir de işi yoruyor
Belli mahlûk hem dinsiz, hem de biraz cinlidir.
Sen kimsin ki bu denli, oluyorsun cüretkâr?
Yoksa din-i mübin-i, hamisiz mi zannettin?
Kim dedi ki azana, olur her tür cüret kar?
Bence oğlum bu sefer, yanlış şeyi zemmettin!
Üstelik de bu densiz, şairlik de bilirmiş (?)
Ulan şair olanda, izan olur az izan!
Bir de güya bu ahmak, yazar falan olurmuş(?)
De edepli bir edip, hiç yapar mı su-i zan?
Artı bir de bu cahil, muhakkikmiş muhakkik(!)
Senin gibi muhakkik, olmaz olsun ey nadan!
Söyler misin be gafil, bu ne biçim bir tahkik?
Nasıl vardın sonuca, bir bilene sormadan?
Meczup insan değil de, sanki kobra yılanı
Din ismini duyunca, saldırıyor adice
Nasıl söyler bilmem ki, onca yalan dolanı?
Kinle yoğrulmuş gibi, ağzındaki her hece.
İslam sahipsiz değil, kendine gel bay hödük!
Biz hayatta oldukça, yazamazsın bunları!
Sakın haddi aşıp da, cevap verme ey güdük!
Yoksa sana it gibi, yediririz onları!
Abdullah Toroslu
28.04.2014-İzmir
Kayıt Tarihi : 28.4.2014 11:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kal sağlıcakla
TÜM YORUMLAR (1)