gün eteğini çekipte
akşam sefaları sönünce yol boyu
anasonlu şiirler döker,
sesin aksini, sessizlikle örtüp
yastık altı gücenik keselere gizler,
avuçlarımın suskusuna sarılır,
ş/ah damarımı yoklar ellerim...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim