He Kurban Şiiri - Hasan Arpaci

Sen üşüyorsan,
Sobanın ruhu duymaz.
Sen açsan,
Fırıncı asla aldırmaz.
Sen susamışsan,
Pınar bu işlere takılmaz.
Ayakkabın yoksa,
Kral seni arayıp bulmaz.
Kabanın yoksa,
Ağalar,beyler halini sormaz.

Sen yoluna devam et,
Kara somun ayran.
Varsa sofranda bir de,
Sıcacık tarhana çorban.
Alem sana,
Sen ağalara kurban.
Kes sesini otur,
Bir gün dönerse devran,
Söylersin derdini he kurban.

Ancak senin,
Fakirlik kaderine yazılmış
Allaha yalvaracaksın.
Ağalar rahat yaşasın diye,
Daha çok çalışacaksın.
Öyle anlamadan dinlemeden,
Her şeye karışmayacaksın.
Müesses nizama saygı duyup,
Seviyeni bilip oturacaksın.
Yoksa bu dönen dünya,
Hop diye duruverir.
Ne güzel,yarı tok,yaşayıp giderken,
Üstüne çöküverir.
De kurban...

Hasan Arpacı,1978,Ankara