Yıl 571, 12 Rebiyülevvel,
Pazartesi gecesi, Rab’den gönderilmiş el…
Fil Vakasından sonra, kutlu bir çocuk doğdu,
Hakikatin içinde, Dünya’mız nurla doğdu…
Mekke’nin doğusunda, Dünya’nın göbeğinde,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta