Hazır Asker Dansı. Şiiri - Özdener Güleryüz

Soğukta da,
Yağmur, çamurda titrerken de. Ezanları okunurken de,
Acele akşamların karanlık, sıcak koynunda,
Yollarda,
Yürüyormuş gibi…

Engeller adına susma,
Bak sen ordasın ve o adın üstünü çiziyorsun.
Birazdan, gitmeden buradan, belki de,
O ismin üzerine başını da koyarsın ha?
Aynı anda Teravih namazı duaları,
Adımın içinde salaklığımı gizledim, gördün mü?
Hiç yokmuş gibi…

Bilirken gün gibi besbelli, bir kaldıran olduğunu var gücüyle,
Balyozumu, kafam için.
Aldatıcı, çekici, kızıla boyanmış, istemediğim,
Ben sürdüm anahtarımı o adın üstüne.
Dudaklar gibi…

İçine dönmüş, susmuş ama aklı karışık ezberleyip bir repliği,
‘’Gel be hazır askerim, Deneme mankenim.
Aslansın sen. Nöbet sırası sendedir şimdi.’’
Bir parmağın ışıltısındaki,
Yalanlar gibi…

Ama yağmadığı da oldu bazen ve düşündüren,
Ben sekizinci kattayım. Denize bakıyorum,
Hüzünlüyüm ama sen yine de…
Yukarılara bak penceremi bul her gün bak.
Yığ şimdi barikatlara yüreğini.
Sildiğin o adı,
Ezberler gibi…

ÖZDENER GÜLERYÜZ