Hazin Bulutları Şiiri - Serdar Aslan

Sahi, kaç kişi ederdi bir yalnızlık.
Kaç kişi ederdi içimde birikenler.
Tanrının yağmuru yağarken,
Ne saklayabilirsin ki.
Her şey olduğu gibi ortada.

Neydi o,
Neydi o üzerimizi örten hazin bulutları,
Yakarışlar içinde ıslattığında günahkar bedenimizi
Görmüştüm, hazin bulutların içi buruk duruşu

Bir gün bir anda
Susunca tüm sesler,
Ve sönünce gözlerimizi aydınlatan
renkler.
Değişmez zamanın derin sessizliği.