Hazi Kevser. Şiiri - Necdet Erem

Evet derdi yaratan,
Ve veren!
Bin derde değil,
Tüm dertlere devadır.

Dertlilere deva,
Hasta gönüllere şifa,
İman-ül mü-minin,
Niyaz-ül müslimin, revadır.

Elini menba-ı musibet,
Vesile-i müşkilat, müskirattan,
Ruhunu isyan-u fücurattan,
ırak eyle!
Yoksa başına gelen her bela, seza.
Her musibet bilki ameli cezadır.

Evet Muhabbetten,
Hasıl-i Muhammed (sav.) nuru,
Cümle zulmeti def eden,
Saadet-i cennet,
Şems-i hidayet-i
Ziyadır.

Dost,
Gönlünün bir kanadı,
Muhabbet, diğeri marifet olsun.

Nur-i Muhammedi,
Ravzadan, kalbine davet eyle.
Makamın ali, mekanın Sidre,
belki daha da veradır.

Bir elinde,
Mekke’i mükerremeden
ma-i zemzem.

Bir elinde,
Cinan-i firdevsten
Şeraben tehhura,
Kadeh-i havz-i Kevserdir.