Çok uzaklardasın bir nokta gibi
Umutlarım sana ulaşamıyor
Bazen uzaklar bir adım kadar
Göz açıp kapatıncaya gelebildiğin
Bir düş bir hayali perde sanki
Seni ve sevgini düşünmek
Yağmurlarla gidiyorum...hoşçakal
Sevdandandır çektiğim acı benim
Bir damla sevgine muhtaç
Bıraktığın yüreğim çocuk gibi ağlar
Yinede seni sever şu kahrolası benliğim
Artık meyler sensiz içilmiyor
Uykularımda rüyamdasın
Sanki her şey seni hatırlatıyor
Tüm yollarımın ucunda sen varsın
Aynada yüz benim gözlerimde sen
Bir hayat rüzgarında
Savrulurken yıllarım
Bilmediğim bir zaman
Bilmediğim bir anım
Yaşamanın damarında
Kan olurken günlerim
Kor gibi yanıyor içimde sevdan
Gözlerini çıkaramıyorum aklımdan
Sıcak ellerinle bana dokunsan
Senin olmak için deli olurum
Görsem sarılsam boynuna
Ben aslında acı çekmeyi sevmişim seninle...
Ve beni sevmediğini bile bile sevmişim ölesiye
Yazmışım çizmişim bitmişim tükenmişim
Her gün sana doğmuşum
Varlığının yokluğunla çoğalan
Yalnızlığımda boğulmuşum
Yıldızlar parlamıyor artık
Saatler durmuş sanki
Güneş doğmuş doğmamış
Farkı yok çünkü sen yoksun
Parçalanmış duygular saçılmış
Bir ömür deyip bir anda kaybolacaksın
Belki ara sıra anacaksın
Sokaklarda kendini aratacaksın
Sende sevgisiz olacaksın
Hücrelerime çığlık çığlık dağılırken sensizlik
Çok çok derinlerde can çekişirken sevdam
Gözlerimde yaş yok uçsuz bucaksız belirsiz
Gökteki yıldız sana benziyor gördüğüm her insan
Geceyi gündüzü birbirine karıştırdım
Bir ödül aldım dün sabaha karşı
Yıllar sonra gönül kapılarımı açıp
Sevgiden bir halıya güller serpip
Kalbimin üzerinden geçmesine izin verip
Tüm dünyevi değerleri hiçe saydığım için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!