Haz Şiiri - Cemil Neşeliler

Müziği hafifçe açıp,
Sadece ve sadece kendinle kalıp,
Evreni arkana alıp,
Toprağa sırtını dayayıp,
Yolculuğa çıktığın olmuştur mutlaka...

Sulardan, ırmaklardan geçip,
Vadileri kat'edip,
Dorukları durak yapıp,
Seyerana devam ettiğin olmuştur mutlaka..

O saf yolculuğa müdahale yoktur artık...

Fanilerin müdahale edemediği hıza ulaşmışsındır artık...
Teninin, ruhuna arkadaşlığının zirvesindesindir artık...
Gözlerin açık olmadığı, yürek gözüyle yükselişin başlangıcındasındır artık...
Ayakların yere değmek istemiyordur adeta...

Zevki aldı ya bir kerre...
Tadı tattı ya bir defa...
Sarhoşluğu bilir zannederdi şimdiye kadar
Gerçek baş dönmesinin bu olduğunu anlamıştır artık...

Kanat seslerinin yoldaşlığını duyar çırpıntılarla
Beyazlıklar bürümüş güzergahını uğurlamalarla
Mesafeyi zamanı durdurmuş kalp, sarsıntılarla...
Pikelerle, yan perendelerle yükselmede ruh, martı çığlıklarıyla...

Dur durak bilmez, sonu gelmeyen yolculuktadır gayrı
Benzeri var mıdır, bilinmez yıldızlara iniş kalkıştır ayrı
Nefeslerin tutulduğu, çekimin yokolduğu yerlerde ruh ve ten...
Gönül dostlarının varışlara erdiği,
Zevklendiği,
Erişlere erildiği yolculuktur hani...