Gerçekten hava çok hoştu
Öğle civarı güneş iyice ısıtmıştı ortalığı
Koşa koşa papatyalara ulaştım
O da bekliyormuş beni
Hoşgeldin dediler
Öylesi bir kucaklama oldu işte
Kıyamadım hiçbirine
Kokladım...kokladımm...kokladımmm...
Sevdiğim, yaklaştı kulağıma
Ve seslendi;
Biliyorum koparmaya kıyamıyorsun beni
Anlıyorum ruh halini
Biliyorum niyetini
Ben de yolunu gözlüyordum
Bu özlemden
Bu kucaklaşmadan
Mahrum bırakma beni
Özledim özledim çok seni
Coşmadaydı iki sevgili
Kurak toprağa dökülen,
Suyun derinlere yolculuğu gibi...
Kayıt Tarihi : 21.5.2003 19:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cemil Neşeliler](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/05/21/papatya-pazari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!