emmare zihni bir karanlık içinde
hasletten habersiz,
duygusuz bedenden ruhu sıyrılmış.
kötülükten doğru yola geçerken
nevvame pişmanlık içinde
kınadı kendini günah işlerken
dönüp kıbleye tövbe etmiş
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta