Hayvanların Alemi Şiiri - Sedat Zatenuçar

Orman mı, ovalar veya binaların arasında?
Şerefli şerefsizi bekliyor hayvanların alemi
Bekliyor ormanda

Hayvanların aleminde bir gün
Dehşet bir sıcak, zevkten tebessümler ederek
Dışarıya savrulan halıların sesleri, evlerden
Evlere kattığı güzellik halıların

Boş duvarlar ve beyinler
İçi boşaltılmış, lapa beyinler
Ama ömrüm buna yetmeli
Ama ömrünü harcadin
Boş duvarlar arasında yaşayarak
Nefes alan ölüler gibi harcadin

Hayvanlarin aleminde bir gün

Dehşet bir sıcak, tebessümler ederek
Gülerken şunları söyledi:
"Şaka gibi!"
Ağaçtaki sincap ağladı, yer ağladı, otlar ağladı
Şaka (gibi) olsaydı kendileri de ağlamazlar mıydı?
Hepsini yaktıktan sonra hepsini sevseydi
Yine ağlamazlar mıydı?

Hayvanlarin aleminde bir gün
Çiçeğin biri, toprağında da gübresi var halbuki
Başladı, ağlıyor, kırmızı rengi kan sanki
"Söndürün güneşi!"
Ağlarken görmesin kimse çiçeği
Ama çiçek öldü, güneş söndü
"Ama güneş bağımsızdır!" diye yorumladi kimi
Ama çare bulmak yoktu kimse için

Hayvanlarin aleminde bir gün
Romantik olsun
Tahta kuruları, sevişiyorlar
Tam on bir gün
Kafayi sıyırmış, kenetlenmişler birbirlerine
Aman aman da bir şey değil
On bir gün nihayetinde

Hayvanların aleminde bir gün
En şereflisi ve şerefsizi olan
Vardı ormana
Yıktı geçti ağacı, yaktı sincabı, yaktı otları
Zevkten tebessümler ederek
Ve içi boşaltılmış, lapa beyinlerini kullandı
Boş duvarlar arasında yaşamak için
Ve nefes alan ölüler gibi

Ağladı bulutlara, söndürdü güneşleri
Bazen katletti, bazense sadece kendi sevdi
Romantik olsun dedi, ekledi
"Şaka gibi!"
Tüm hayvanlar güldü bu söze ancak
Hiçbirinin acısı dinmedi